Տղայ մը օր մը կը զայրանայ իր ծերացած հօրմէն, զայն կ՚առնէ ուսին, կը տանի անտառ մը, հոն կը ձգէ ու տուն կը դառնայ։ Տարիներ ետք կ’ամուսնանայ, որդի մը կ՚ունենայ, կը խնամէ ու կը մեծցնէ զայն։ Սակայն, այս տղան ալ հօրը պէս երախտամոռ* կ՚ըլլայ։ Օր մըն ալ, երբ ասոր ալ սիրտը կը նեղուի, կ՚առնէ հայրը ուսին … Continue reading ԻՆՉՊԷՍ ՉԱՓԵՍ, ԱՅՆՊԷՍ ԱԼ ԿԸ ՉԱՓՈՒԻՍ
Զօրաւոր առիւծ մը, որ նստած էր ժայռի մը վրայ, կը տեսնէ որ գազանները սարսափահար կը վազէին։ Առիւծը կը հարցնէ, թէ ինչո՞ւ կը փախէին եւ որմէ՞ կը վախնային։ –Դուն ալ փախիր,- կ’ըսեն,- որովհետեւ մարդը կու գայ։ –Ո՞վ է մարդը,- կը հարցնէ Առիւծը,- եւ ի՞նչ է անոր ուժը, որ կը փախիք անկէ։ –Կու գայ եւ քեզի … Continue reading Առիւծը և Մարդը
Մի փոքրիկ տղա դուրս եկավ դպրոցից:- Փոքրիկ տղա մը դուրս ելավ դպրոցեն։ Ես աշխատում եմ գործարանում:- Ես կաշխատիմ գործարանի մը մեջ։ Մի թռչուն թռավ արտից:- Թռչուն մը թռավ առտեն։ Մի մարդ քարից մեծ գեղեցիկ տուն կառուցեց:- Մարդ մը տուն մը կառուսեց։ Մի մեծ արջ ուտում էր անտառի հատապտուղներից:- Աարջ մը կուտեր անտառի հատապտուղները։ Հացից մի … Continue reading Արեւելահայերէնէ արեւմտահայերէն